انگشت اشاره ات را بگذار روی بغضهایم ... من هم میگذارم ... تو خواستی پَر بکشی عزیزترینم ... پس به حرمت آن متر مکعب آغوش مقدست، بال میگذارم روی هر آنچه به من ارزانی داشتی ... تنها تقدست را روی دردهایم به جای بگذار تا مرحم همیشگی زخم های کهنه ام شود ... من میگویم و با هم پَر میدهیم هر آنچه بینمان بود را ... .... دیدنت ... پَر شنیدنت ... پَر بوسیدنت ... پَر لحظه های خوبمان ... پَر صبحهای گره خورده به حضورت ... پَر شبهای زمزمه های عاشقانه ات ... پَر واژه های ناب و دلنشینت ... پَر نیازهای تو ... پَر نازهای من ... پَر تو ... پَر من ... پَر عشقمان ... پَر
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
ساده می نویسم برایت ... ساده تر از تمام روزهایی که بی مقدمه نوشتم : دوستت دارم ...
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت